Τα πρώτα συμπτώματα της προστατίτιδας στους άνδρες

Η προστατίτιδα αναφέρεται σε μια καθαρά ανδρική παθολογία των ουροποιητικών και αναπαραγωγικών συστημάτων. Η ασθένεια μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, να εκδηλώνεται διαφορετικά σε κάθε ασθενή. Σήμερα είναι μια κοινή ασθένεια του ουροποιητικού συστήματος. Προς το παρόν, η ασθένεια έχει γίνει πολύ νεότερη και ήδη εμφανίζεται σε άνδρες άνω των 25 ετών. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε το ερώτημα: πώς εκδηλώνεται η προστατίτιδα και η θεραπεία της.

Απαιτούμενες πληροφορίες

Η φύση της δυσλειτουργίας του προστάτη εξαρτάται από ένα συγκεκριμένο στάδιο σεξουαλικής ανάπτυξης στους άνδρες:

• Είναι πιθανή ζημιά στον προστάτη αδένα σε νεαρά αρσενικά. Ωστόσο, μια τέτοια ασθένεια δεν θεωρείται ξεχωριστή ασθένεια λόγω του ανεπτυγμένου αδένα.
• οι άνδρες που έχουν βίαιη σεξουαλική ζωή είναι πιο πιθανό να υποβληθούν σε προστατίτιδα με τη μορφή οξείας φλεγμονώδους διαδικασίας.
• Η νόσος του προστάτη σε ενήλικες άνδρες εκδηλώνεται με τη μορφή μιας από τις τρεις ασθένειες: καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι, χρόνια προστατίτιδα.

Τα άτομα που έχουν υποστεί οποιονδήποτε τύπο αφαίρεσης αναπαραγωγικών οργάνων δεν έχουν καμία λειτουργία του προστάτη.

Ο προστάτης είναι ένας βοηθητικός αδένας της αναπαραγωγικής συσκευής στο δυνατό μισό. Βρίσκεται στη διασταύρωση του ουροποιητικού συστήματος και της σήραγγας εκσπερμάτωσης. Η σημασία του προστάτη στους εφήβους άνδρες πριν από την εφηβεία αψηφά την έρευναΣε έναν ενήλικα, ο προστάτης είναι υπεύθυνος για:

• ο σχηματισμός μιας έκκρισης που καθιστά το σπερματικό υγρό λιγότερο ιξώδες και επιτρέπει στο σπέρμα να επιβιώσει στο δρόμο προς το αυγό.
• σχηματισμός προσταγλανδίνης στο σώμα. Είναι ένα συστατικό που ευθύνεται για την αυξημένη ροή του αίματος προς τα γεννητικά όργανα πριν από το σχηματισμό στύσης. Προωθεί επίσης την παραγωγή της ορμόνης τεστοστερόνης.
Το
• είναι υπεύθυνο για τον υψηλό ρυθμό απελευθέρωσης του σπέρματος κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτωσης και επίσης συμμετέχει στην εμφάνιση της τελευταίας στιγμής της σεξουαλικής επαφής που σχετίζεται με την κορυφή της οικείας απόλαυσης.
• με τη βοήθεια αντανακλαστικών δεν επιτρέπει τη διείσδυση των ούρων στο σπέρμα κατά τη διάρκεια στενών σχέσεων.

Ο προστάτης είναι ένας κακώς προστατευμένος οργανισμός για παθογόνα μικρόβια. Εξαρτάται άμεσα από τις παθολογικές καταστάσεις των πυελικών οργάνων. Μια μεγάλη ροή αίματος και λέμφου, η οποία κινείται μέσω των αγγείων του κατεστραμμένου προστάτη, συνεπάγεται το φαινόμενο της στασιμότητας και του οιδήματος, επιδεινώνοντας έτσι τη φλεγμονή. Ο αδένας περιέχει μεγάλο αριθμό νευρικών ινών, οπότε η παθολογία εκδηλώνεται με πόνο.

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης βλάβη στον προστάτη. Η πιο κοινή αιτία αυτής της ασθένειας είναι οι πυελικές λοιμώξεις. Αλλά η παγιδευμένη μόλυνση από μόνη της δεν είναι ικανή να προκαλέσει φλεγμονή · αυτό απαιτεί την παρουσία παραγόντων προδιάθεσης. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει:

• μετρημένος τρόπος ζωής (τα άτομα με καθιστική εργασία διατρέχουν κίνδυνο) ·
• τακτική διατήρηση κοπράνων;
• πολυάριθμη υποθερμία;
• υπερβολικά ενεργή οικειότητα και μεγάλες περιόδους αποχής.

Ο προστάτης είναι ένα μικρό όργανο σε μέγεθος και ζυγίζει περίπου 20-25 γραμμάρια. Αλλά το μυστικό του αδένα έχει την ικανότητα να έχει επιβλαβή επίδραση στα μικρόβια, επομένως, η φλεγμονή στον προστάτη συμβαίνει κατά τη διάρκεια της στασιμότητας, και στη συνέχεια το μυστικό χάνει τη βακτηριοκτόνο ιδιότητά του.

Εκδηλώσεις προστατίτιδας

Υπάρχουν δύο στάδια της νόσου:

Η οξεία μορφή εκδηλώνεται από την ισχυρότερη φλεγμονή στον προστάτη. Ο ασθενής έχει πυρετό έως 39 βαθμούς, υπάρχει πόνος στην περιοχή της βουβωνικής χώρας και στη διαδικασία της απέκκρισης των περιττωμάτων και των ούρων από το σώμα. Αυτά είναι τα πρώτα χαρακτηριστικά συμπτώματα της προστατίτιδας.

Σε μια χρόνια πορεία, αυτά τα συμπτώματα εξομαλύνονται, επομένως, πολλά αρσενικά δεν δίνουν προσοχή στις χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της νόσου. Ο ασθενής μπορεί να έχει αύξηση της θερμοκρασίας έως 37 βαθμούς, επώδυνες αισθήσεις κατά τη διάρκεια της αποφλοίωσης και της αφόδευσης. Ωστόσο, το κύριο σύμπτωμα της χρόνιας προστατίτιδας είναι η απόρριψη μικρής ποσότητας βλεννογόνου ή πυώδους περιεχομένου από την ουρήθρα.

Παράγοντες προδιάθεσης

Υπάρχουν 6 πρώτα συμπτώματα προστατίτιδας - πρόκειται για αποτυχία στη διαδικασία αποουρίωσης λόγω της περίπλοκης εξόδου ούρων από την ουροδόχο κύστη όταν η ουρήθρα συμπιέζεται από τον διογκωμένο προστάτη (σύνδρομο δυσουρίας):

• απέκκριση σταγόνα σταγόνα σταγόνα;
• οδυνηρές αισθήσεις.
• ροή ούρων χωρίς πίεση και όχι περισσότερο από 20 cm.
• ασυνέχεια jet;
• συχνή αποφλοίωση τη νύχτα;
• αίσθηση ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.

Σημαντικό! Απαγορεύεται η διάγνωση προστατίτιδας όταν αυτά τα συμπτώματα εντοπίζονται χωρίς ενδελεχή εξέταση. Αυτή η ασθένεια έχει μια πολύ περίπλοκη διαδικασία έναρξης και ανάπτυξης, η οποία περιλαμβάνει διάφορους μηχανισμούς.

Μην αντιμετωπίζετε μια ασθένεια που βασίζεται αποκλειστικά σε κλινικές εκδηλώσεις. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ειδικό για ακριβή διάγνωση και συνταγή θεραπευτικών μέτρων. Τα διαγνωστικά και η θεραπεία συνταγογραφούνται λαμβάνοντας υπόψη τα όργανα και τα συστήματα που επηρεάζονται από την ασθένεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να συμβουλευτείτε άλλους ειδικούς.

Σημάδια ασθένειας

Η προστατίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί ως οξεία μορφή της φλεγμονώδους διαδικασίας και χρόνια. Η οξεία πορεία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του βλεννογόνου, του θυλακίου και του παρεγχύματος, αλλά δεν πρέπει να συγχέεται με τα συμπτώματα του αδενώματος του προστάτη. Και χρόνια - εκδηλώνεται με ταυτόχρονες ασθένειες.

Συμπτώματα προστατίτιδας στους άνδρες, που αποκαλύπτονται από κλινικές και λειτουργικές εξετάσεις:

• Συχνή ούρηση

Ένας φυσιολογικός άνδρας μπορεί να έχει την επιθυμία να αποουρίνει έως και 12 φορές την ημέρα, συνήθως 5 φορές. Ο όγκος των ούρων σε έναν υγιή ασθενή ανά ημέρα είναι από 1 έως 2 λίτρα. Οι επιθυμίες για αποφλοίωση σε έναν υγιή άνθρωπο προκύπτουν όταν η κύστη γεμίζει με όγκο 120-170 ml. Μια συσσώρευση ούρων άνω των 350 ml δημιουργεί την ισχυρότερη ώθηση για ούρηση.

Στη φλεγμονώδη διαδικασία, τα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης ερεθίζονται συστηματικά και η αποφλοίωση γίνεται:

• δεν είναι ασυνήθιστο, ενώ η ποσότητα των ούρων βρίσκεται εντός των φυσιολογικών ορίων.
• σε μικρή ποσότητα: τα προϊόντα της φλεγμονώδους διαδικασίας ερεθίζουν τους υποδοχείς της ουροδόχου κύστης και υπάρχουν ψευδείς επιθυμίες για αποφλοίωση, ένα αίσθημα πλήρους κύστης, μετά την εκκένωσή του, παραμένει ένα αίσθημα πληρότητας.
• οδυνηρό λόγω στένωσης της ουρήθρας.
• δύσκολο λόγω της συμπίεσης της ουρήθρας από τον αδένα, μερικές φορές εκδηλώνεται από την αδυναμία εκκένωσης της ουροδόχου κύστης όταν είναι υπερπλήρης.
• συχνές τη νύχτα.
• θερμοκρασία.

Συνήθως, η θερμοκρασία αυξάνεται από 37 σε 38 βαθμούς. Στο αρχικό στάδιο της σήψης με πυώδη φλεγμονή του αδένα, η θερμοκρασία αυξάνεται πάνω από 39 βαθμούς. Στο τελευταίο στάδιο του σηπτικού σοκ, η θερμοκρασία, αντίθετα, μειώνεται στους 35 βαθμούς. Η χαμηλή θερμοκρασία αποτελεί απειλή για την ανθρώπινη ζωή λόγω διαταραχών πήξης αιμοπεταλίων. Το αποτέλεσμα στην προστατίτιδα με επιπλοκές σήψης είναι δυσμενές.

• Αίμα στα ούρα

Αυτό είναι αρκετά σπάνιο, αλλά είναι ένα επικίνδυνο σημάδι της πορείας της νόσου. Η συνεχής αιμορραγία είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσει. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για την ανάπτυξη αιματουρίας:

• με διάτρηση του αγγείου στην ουρήθρα.
• τραύμα κατά τη διάρκεια της έρευνας.
• κακοήθης υπερπλασία;
• πόνος.

Η φλεγμονή του προστάτη με σχετική επιπλοκή συνοδεύεται από συνεχή πόνο. Μπορεί σπάνια να είναι διαλείπουσα. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος είναι θαμπό ή πόνος στη φύση και εκδηλώνεται στο περίνεο και τον πρωκτό.

Εργαστηριακές Μέθοδοι

Διορίστηκε για να διευκρινίσει το στάδιο της νόσου:

1. Εξέταση αίματος. Με τον προστάτη, ανιχνεύεται αυξημένη περιεκτικότητα λευκοκυττάρων, αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων και μετατόπιση της φόρμουλας των λευκοκυττάρων προς βλαστικά κύτταρα.

2. Urinalysis. Προσδιορίζει το πυώδες περιεχόμενο στα ούρα και την παρουσία βακτηρίων. Χρησιμοποιείται μελέτη 3 βάζων: 3 μερίδες ούρων λαμβάνονται στην αρχή, στη μέση και στο τέλος της αποουρίωσης. Πολλές μελέτες ούρων με διάστημα αρκετών ημερών αποκαλύπτουν μια αλλαγή στη χλωρίδα των βακτηρίων.
3. Βακτηριολογική καλλιέργεια αίματος. Είναι συνταγογραφούμενο για την ανάπτυξη δηλητηρίασης αίματος με ημερήσια διακύμανση της θερμοκρασίας 3-5 βαθμούς.

Οργάνωση έρευνας

1. Ο υπέρηχος μέσω του ορθού. Η αποσαφήνιση της διάγνωσης είναι η πιο ενημερωτική μέθοδος. Αυτή η μελέτη έχει αντενδείξεις.
2. Μέθοδος ακτίνων Χ. Πριν από την εξέταση, ένας παράγοντας αντίθεσης εγχέεται στην κύστη.
3. Η εκτομή ενός κομματιού ιστού για μικροσκοπική εξέταση χρησιμοποιείται για περιορισμένες ενδείξεις.

Αιτίες προστατίτιδας

Οι ειδικοί εντοπίζουν διάφορες ταξινομήσεις για το γιατί ένας άντρας μπορεί να έχει προστατίτιδα:

• επιπλοκή των συμπτωμάτων οποιωνδήποτε ασθενειών που είχαν προσβληθεί πριν από ένα άτομο ή αρνητική επίδραση των γυναικολογικών παθήσεων σε έναν σύντροφο.
• αντανακλαστικό της ουρήθρας. Η αποτυχία της λειτουργίας του προστάτη είναι γεμάτη με την αδυναμία να σταματήσει η επιστροφή των ούρων. Όταν αυτό το υγρό φτάσει στο γεννητικό σύστημα, ονομάζεται ουρηθρικό αντανακλαστικό. Στη συνέχεια, σχηματίζεται βακτηριακή σπορά του αδένα. Μια τέτοια ασθένεια είναι συνέπεια φλεγμονωδών διεργασιών στην ουρήθρα ή εσφαλμένη εισαγωγή του καθετήρα. Υπάρχει επίσης μια επέκταση του αυλού του ουρηθρικού σωλήνα.
• ένας ασυνήθιστος τρόπος οικειότητας. Εάν ένας άνδρας έχει σημαντική αύξηση ή μείωση του αριθμού των σεξουαλικών σχέσεων, αυτό μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της προστατίτιδας. Οι συνεχείς καθυστερήσεις στην εκσπερμάτωση προκαλούν επίσης ανησυχία.
• πώμα φλεβικού αίματος στα γεννητικά όργανα στην περιοχή της πυέλου. Αυτό συμβαίνει απουσία επαρκούς αριθμού ενεργών κινήσεων, αθλημάτων.
• ορμονικές διαταραχές που προκαλούνται από χαμηλή παραγωγή ορμονών που σχηματίζονται στις γονάδες. Λόγω αυτής της παθολογίας, υπάρχει μια γενική κακουχία των σκελετικών και λείων μυών και άλλων παθήσεων.

Τύποι προστατίτιδας

Υπάρχουν δύο διαιρέσεις αυτής της ασθένειας: βακτηριακή και μη βακτηριακή.

Ο πρώτος τύπος χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η ασθένεια προκύπτει από την παρουσία παθογόνων μικροβίων που έχουν εισέλθει στο σώμα από το εξωτερικό περιβάλλον. Οι σταφυλόκοκκοι, οι στρεπτόκοκκοι, το Escherichia coli και πολλά άλλα εμπίπτουν στην κατηγορία των επιβλαβών μικροοργανισμών. Επιπλέον, αυτή η ταξινόμηση της προστατίτιδας περιλαμβάνει περιπτώσεις όπου η ασθένεια προκαλείται από προηγούμενη ασθένεια που μεταδόθηκε μέσω σεξουαλικής επαφής.

Για το δεύτερο, μη βακτηριακό είδος, υπάρχουν επίσης πολλά τμήματα:

• Συμφορητική προστατίτιδα. Σε αυτήν την περίπτωση, η ασθένεια του αδένα προκαλείται από συμφόρηση στην πυελική περιοχή. Αυτό το αποτέλεσμα οδηγείται συνήθως από ατελή εκσπερμάτωση, υπερβολικό αριθμό πράξεων οικειότητας, μακράς αποχής, ατελούς σεξουαλικής επαφής.
• Σκληρωτική προστατίτιδα. Χαρακτηρίζεται από μείωση του μεγέθους και της λειτουργίας του προστάτη. Υπάρχει πάχυνση της μεμβράνης του ιστού λόγω του θανάτου των κυττάρων του προστάτη και του εκφυλισμού τους σε έναν σκληρό συνδετικό ιστό. Οι λόγοι για αυτόν τον τύπο είναι συχνές διαταραχές αφόδευσης με τη μορφή μιας δύσκολης, αργής δράσης του εντέρου, της πρόσληψης ορισμένων φαρμάκων και πολλών λοιμώξεων. Αυτός ο τύπος φλεγμονής του προστάτη είναι ανίατος.
• Υπολογιστική προστατίτιδα. Με αυτόν τον τύπο φλεγμονής, αποκαλύπτεται η παρουσία λίθων στον αδένα. Έχοντας φτάσει σε μεγάλο μέγεθος, προκαλούν έντονο πόνο στην ουρήθρα. Η θεραπεία συνίσταται στην αφαίρεση λίθων με χειρουργικές ή θεραπευτικές μεθόδους.
• Προστατοδυναμία. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία συνεχούς πόνου στην πυελική περιοχή, οι αιτίες των οποίων δεν έχουν μελετηθεί. Πιθανότατα μπορεί να προκληθεί από την οπισθορροή των εκκρίσεων, μια ασθένεια του αυχένα της ουροδόχου κύστης, τη βλάβη του μυϊκού ιστού μεταξύ του πρωκτού και των γεννητικών οργάνων και είναι επίσης πιθανός ένας ψυχολογικός παράγοντας.
• Άτυπη προστατίτιδα. Ο ασθενής μπορεί να παραπονεθεί για πόνο στα κάτω άκρα, την οσφυϊκή περιοχή και τον ιερό, που δεν υπάρχει σε τυπικές μορφές προστατίτιδας. Το αποτέλεσμα της θεραπείας σχετίζεται άμεσα με τη διάρκεια της νόσου, την παρουσία επιπλοκών και τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Εάν η θεραπεία ξεκινήσει σε λάθος χρόνο ή υπάρχει επαναλαμβανόμενη επιδείνωση της προστατίτιδας, τότε η φλεγμονή γίνεται σοβαρή, η οποία είναι γεμάτη με σοβαρές επιπλοκές: μειωμένη ισχύς, αδυναμία σύλληψης, καταθλιπτικές καταστάσεις, σοβαρός πόνος, αδένωμα του προστάτη στους άνδρες.

Επιπλοκές

Όλα θα εξαρτηθούν άμεσα από την ηλικία, την ασυλία, τις κακές συνήθειες και την επικαιρότητα της θεραπείας. Έτσι, σε ηλικιωμένα άτομα με μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, που περιπλέκεται από την υπερβολική κατανάλωση προϊόντων που περιέχουν αλκοόλ, οι συνέπειες θα είναι πολύ σοβαρές.

Δράση στην ισχύ. Ο κατεστραμμένος αδένας μειώνει την παραγωγή ορμονών που είναι υπεύθυνες για την έναρξη μιας στύσης. Οι επιπλοκές είναι η έλλειψη πληρότητας των αισθήσεων κατά τη διάρκεια της οικειότητας, η αδύναμη εκβολή του σπερματικού υγρού, σημάδια αδενώματος του προστάτη στους άνδρες και ανικανότητα.

Επίδραση στη σύλληψη ενός παιδιού. Ένας φλεγμονώδης προστάτης μειώνει σημαντικά την παραγωγή φυσιολογικών εκκρίσεων που απαιτούνται για τη δραστηριότητα του σπέρματος στα γυναικεία αναπαραγωγικά όργανα για γονιμοποίηση. Το μυστικό, η είσοδος στο κανάλι γέννησης του κοριτσιού κατά τη διάρκεια της οικειότητας, υφίσταται ανοσοαπόρριψη, η οποία οδηγεί στην αδυναμία γονιμοποίησης του αυγού.

Άλλες επιπλοκές. Με την επιδείνωση της προστατίτιδας, αυξάνεται ο κίνδυνος συσσώρευσης πύου στους ιστούς του αδένα. Ο πόνος με προστατίτιδα αυξάνεται. Όταν συνδέεται μια δευτερογενής λοίμωξη, το επιθήλιο λιώνει, ακολουθούμενο από την εμφάνιση κάψουλας κοντά στη φλεγμονή. Επίσης, οι συνέπειες περιλαμβάνουν μια έντονα εκφρασμένη μορφή κατακράτησης ούρων, ουρολιθίαση, εμφάνιση αδενώματος προστάτη στους άνδρες και άλλα.

Οικειότητα με φλεγμονή

Έχει ήδη αποδειχθεί ότι οι κύριες αιτίες της προστατίτιδας είναι η έλλειψη σεξουαλικών σχέσεων με αυξημένη διέγερση ή υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα. Η τακτική εκσπερμάτωση με φυσιολογική συχνότητα έχει ευεργετική επίδραση στα αρχικά στάδια της προστατίτιδας. Σε ορισμένες διαδικασίες και στάδια της νόσου, απαγορεύεται προσωρινά η εμπλοκή. Πιο αναλυτικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε συνεννόηση με έναν ειδικό.

Σημαντικό! Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της προστατίτιδας, μπορείτε να κάνετε έρωτα, αλλά μόνο με ασφάλεια και μετριοπάθεια στη σχέση, εκτός εάν ο γιατρός σας ορίζει διαφορετικά.

Η προστατίτιδα είναι μια καθαρά αρσενική ασθένεια. Αλλά η φλεγμονή του αδένα αποτελεί κίνδυνο για τον σύντροφο. Αποτελεί απειλή για τη σύλληψη και τη γέννηση ενός αγέννητου παιδιού. Ο υγιεινός τρόπος ζωής και η αξιόπιστη αντισύλληψη είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος προστασίας των συντρόφων από επιπλοκές.

Θεραπεία της προστατίτιδας

Είναι δυνατόν να ανακάμψετε εντελώς και να σταματήσετε την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου μόνο με έγκαιρη παραπομπή σε ειδικό. Σε αυτήν την περίπτωση, θα επιτύχετε ένα θετικό αποτέλεσμα. Όταν εμφανιστούν μη αναστρέψιμες αλλαγές, δεν είναι δυνατόν να απαλλαγείτε εντελώς από την ασθένεια. Κατά κανόνα, επαναλαμβανόμενη φλεγμονή συμβαίνει με τη μετάβαση σε χρόνιο τύπο.

Μαζί με τη φαρμακευτική αγωγή, ένα σημαντικό σημείο είναι εάν ο ασθενής είναι έτοιμος να αλλάξει τον τρόπο ζωής του (για παράδειγμα, ακανόνιστες οικείες σχέσεις ή καθιστικός τρόπος ζωής). Εάν ο ασθενής δεν θέλει να αλλάξει τον συνηθισμένο τρόπο ζωής του, τότε σύντομα η ασθένεια θα γίνει ξανά αισθητή. Είναι ακριβώς με το γεγονός ότι ο ασθενής δεν θέλει να αλλάξει αυτούς τους αρνητικούς παράγοντες και η ιδέα συνδέεται ότι η προστατίτιδα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Επιλογές θεραπείας, η χρονική περίοδος θα καθοριστεί από έναν ειδικό μετά από πλήρη εξέταση και εξακρίβωση της αιτίας του περιστατικού. Τα αντιβιοτικά είναι το κύριο φάρμακο που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Συνιστάται επίσης βιταμίνες, φυσιοθεραπεία, λήψη αναλγητικών και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η επιδείνωση της προστατίτιδας απαιτεί μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας.

Διατροφή

Με τη σωστή διατροφή και τη χρήση ορισμένων τροφίμων, μπορείτε να επιτύχετε:

• μείωση του πόνου.
• βελτίωση της κίνησης του αίματος και της λέμφου στα αγγεία του προστάτη.
• ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
• ομαλοποίηση της λειτουργίας του εντέρου;
• μείωση της παραγωγής ούρων τη νύχτα.

Τα ακόλουθα τρόφιμα πρέπει να εξαιρούνται από τη διατροφή:

1. Καφές και πικάντικα τρόφιμα - αυξήστε τη ροή του αίματος στον προστάτη, αυξήστε τον πόνο.
2. Λίπη, λιπαρά κρέατα, αυγά, προϊόντα αλευριού - αυξάνουν το σχηματισμό πλακών χοληστερόλης στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, μειώνουν την κίνηση της ροής του αίματος.
3. Αλκοολούχα προϊόντα - μειώνει το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος.
4. Τρόφιμα με χονδροειδείς ίνες και αλατισμένα - παραβιάζει τις κυματοειδείς συστολές των εντερικών τοιχωμάτων.
5. Υπερβολική πρόσληψη υγρών (ειδικά το βράδυ) - αυξάνει την περιεκτικότητα σε υγρά στο σώμα, γεγονός που οδηγεί σε πρήξιμο.

Συνιστώμενα τρόφιμα: φρέσκες σαλάτες λαχανικών με ελαιόλαδο, φρούτα, βραστά άπαχα κρέατα, λαχανικά, χυμούς και ξηρούς καρπούς.

Πρόληψη

Συνιστάται:

• Περίπατος με ένα μεγάλο βήμα (φυσιολογικό περπάτημα).
• λογική διατροφή;
• υγιεινός τρόπος ζωής
• χρήση ανδρικών αντισυλληπτικών.
• μέτρια οικειότητα και πολλά άλλα.

Συμπέρασμα

Δεν χρειάζεται να περιμένετε να εμφανιστούν ασθένειες, αλλά πρέπει να επισκέπτεστε έναν γιατρό μία φορά το χρόνο για προληπτικούς σκοπούς. Η θεραπεία για δευτερογενή επιδείνωση της προστατίτιδας είναι πολύ πιο δύσκολη και απαιτεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και είναι επίσης γεμάτη με τις δικές της επιπλοκές.

Σε αυτό το άρθρο, μάθαμε πώς εκδηλώνεται η φλεγμονή του προστάτη και τι πόνους υπάρχουν με την προστατίτιδα, πώς να θεραπεύσουμε αυτήν την ασθένεια.